چگونه یک شهاب سنگ پیدا کنیم؟

۱۳۹۴/۸/۱۵ جمعه

(6)

(0)

شماری از ویژگی های شهاب سنگ ها، چنانچه بررسی دقیقی بر‌ آنها انجام شود، می‌توانند راه گشای بازشناخت سنگ های آسمانی از سنگ های معمولی زمینی باشند.
این ویژگی ها به طور جداگانه در زیر توضیح داده خواهند شد.
به طور عادی ترکیبی از برخی از این ویژگی ها در سنگ های آسمانی هست که اجازه ی شناسایی بی ابهام‌ آنها را به ما می‌دهد.

شش ویژگی سنگ های آسمانی
1-حضور فلز آهن
2-چگالی
3-ویژگی مغناطیسی
4-حضور جرم پیروکسین
5-پوسته ی گداخته
6-ریگماگلیپت ها

فلز

بیشتر سنگ های آسمانی دست کم مقداری فلز آهن دارند (در واقع آلیاژی از آهن و نیکل). شما می‌توانید درخشش فلز را در سطوح شکسته ی‌ آنها ببینید. سنگ های آسمانی به طور کامل همواره مقداری فلز دارند و بسته به مقدار فلز‌ آنها در سه گروه دسته بندی می‌شوند:
1-سنگ های آسمانی فلزی، که 100 درصد از فلز ساخته شده اند؛
2-سنگ های آسمانی فلز – سنگ، که دارای 50 درصد فلز و 50 درصد سنگ هستند؛
3-سنگ های آسمانی سنگی، که دارای رگه های فلزی کوچکی هستند.

پراکندگی فلز در یک شهاب سنگ معمولی گونه (Chondrite)

فعالیت آدمیان در چند صد سال گذشته، به طور ناخواسته اشیای بی مصرفی از آهن ناب (خالص) ایجاد کرده است. روشن است که اشتباه گرفتن این اشیا با شهاب سنگ ها دور از انتظار نیست.
اشیایی همچون گلوله های تراش خورده ی آهنی، اغلب دارای یک ظاهر کروی صافند و شاید گمان شود که شهاب سنگ هستند. توده های تفاله ی آهن به دست آمده از فرایند های گدازگری (ذوب کاری) نیز می‌توانند همانندی هایی با سنگ های آسمانی داشته باشند؛ پس هشیاری درباره ی‌ آنها نیز بایسته است.
ناهمسانی بنیادین میان آهن ابزار های ساخت آدمی و شهابسنگ های فلزی، در “حضور نیکل” است. فلز آهن در همه ی شهابسنگ ها دربردارنده ی دست کم مقدار کمی نیکل است، در حالی اشیای فلزی ساخت بشر در حالت کلی نیکل ندارند. افزون بر این، ساختار درونی شهابسنگ های آهنی یگانه و بی مانند است و ناهمسان با همه ی گونه های آلیاژ فلزی ساخت بشر.
موشکافی های ویژه و تکنیک های آماده سازی دقیقی برای آزمایش ساختار و آرایش درونی یک شهابسنگ مشکوک نیاز هست. به هر روی، پاسخ چنین آزمایش هایی به طور کامل قطعی هستند.

چگالی

بسیاری از سنگ های آسمانی، به ویژه شهاب سنگ های فلزی، بسیار سنگین تر و چگال تر از سنگ های زمینی هستند. چگالی فلز آهن در حدود 8 گرم بر سانتی متر مکعب است، چنانکه بیشتر سنگ های آسمانی دارای چگالی بالاتر از 3.3 گرم بر سانتی متر مکعب هستند.
چگالی شمار کمی از سنگ های زمینی، البته به جز سنگ های معدن فلزی، بالاتر از این است، که‌ آنها هم به طور نوعی اکسید آهن (مانند سنگ آهن مغناطیسی و یا هماتیت) هستند.به طور کلی شهاب سنگ ها چگال تر و سنگین تر از سنگ های زمینی هستند. به هر روی، توده یا تکه آهن های ساخت بشر به طور کلی از گونه های اکسید آهن معدنی، آهن مغناطیسی و هماتیت هستند. گونه های دیگر مواد ساخت بشر نیز می‌توانند تا اندازه ای چگال باشند، به ویژه گونه های تفاله و فرآورده های فرعی فرآیند های صنعتی. این گونه مواد نیز می‌توانند با سنگ های آسمانی اشتباه گرفته شوند.

ویژگی مغناطیسی

بیشتر سنگ های آسمانی دارای مقداری آلیاژ آهن – نیکل هستند و به آسانی یک آهنربا را به سوی خود می‌کشند. شما می‌توانید به آسانی این و با یک آهن ربا این ویژگی را آزمایش کنید. یک آهنربا بی گمان به سنگ های آسمانی خواهد چسبید به شرط آن که دست کم دارای مقداری فلز باشند. برخی از شهاب سنگ ها مانند گونه ی سنگی‌ آنها تنها دارای مقدار کمی فلز هستند با این وجود یک آهن ربای آویخته با ریسمان را به سوی خود می‌کشند.

شهاب سنگ فلزی

مواد طبیعی و یا ساخت بشر که دارای ویژگی مغناطیسی هستند نیز می‌توانند به آسانی با شهاب سنگ ها اشتباه گرفته شوند. نمونه های معدنی آهن که به طور معمول با سنگ های آسمانی اشتباه می‌شوند مگنتیت (آهن مغناطیسی) و هماتیت هستند. هر دوی این مواد معدنی می‌توانند به عنوان جرم های بزرگ با سطوح صاف و وزنی سنگین تر از سنگ های معمولی رخ بنمایانند. مگنتیت به طور ویژه ای بسیار مغناطیسی است (که نامشان نیز نشان از آن دارد)، و هماتیت هم کمابیش مغناطیسی است.